مفضل ابن عمر از امام صادق(ع)روایت میکند(بحار جلد53 ص 11):از امام پرسیدم امام با اهل مکه چه خواهد کرد؟
امام پاسخ داد:انان را به وسیله ی حکمت و بهترین پند ها دعوت میکند و انان هم به اطاعت او گردن می نهند. مهدی مردی از خاندان خودش را در میانشان جانشین قرار میدهد و از مکه به سوی مدینه رهسپار میشود هنگامی که از مکه دور شد،اهل مکه علیه جانشین او شورش میکنندو گردن او را میزنندپس امام به مکه باز میگردد و اهل مکه تا امام را می بینند در حالیکه از نگاهشان ذلت و خضوع هویداست سرهارا در گریبان و شرمندگی فرو برده و با گریه و التماس میگویند،یا مهدی یا ال محمدالتوبه التوبهو حضرت انهارا نصیحت کرده و هشدار میدهد و از این رفتار بر حذرشان می دارد و از میان انها یکی از خودشان را جانشین قرار میدهد(سه مرتبه این کار را تکرار میکنند) دفعه اخر حضرت می فرمایند:به سوی مکه باز گردید واز انان کسی را باقی نگذارید مگر آن کسی که ایمان بیاورد. از حضرت سوال میشود چرا خودتان نمی آیید؟ حضرت میفرمایند:اگر نبود که رحمت پرودگارتان همه چیز را فرا میگرفت و من ان رحمت واسعه هستم اگر نبودم حتما با شما به سوی آنان باز می گشتمزیرا عذری که میان آنان و خدایشان و من بود قطع نمودند.
امام باقر(ع):حضرت قرض تمام مقروضین را میدهد ،تمام غلامان و زندانیان را ازاد میکندو حقوقی را که بر گردن مردم است رد میکند. بحار جلد52 ص224
محمد باقر علیه‌السلام که مى فرمایند: وتـجـمـع الـیـه امـوال الـدنـیـا کلها من بطن الارض وظهرها فیقول الناس: تعالوا الى ما قطعتم فیه الارحام , وسفکتم فیه الدماء الحرام , ورکبتم فیه ماحرم اللّه عزوجل فیعطی شیئا لم یعطه احد کان قبله.
تـمـام ثـروت دنـیا از آنچه در دل زمین یا بر روى آن است در نزد او (حضرت مهدى ارواحنا فداه) جـمـع مى‌شود, پس ندا مى کند مردم را که: بیائید به سوى آنچه براى آن قطع رحم کردید و خون نـاحـق ریـخـتـیدو حرام خداوند را مرتکب شدید, پس بخششى مى کند که احدى قبل از او چنین نکرده باشد. بحار الانوار: 52/351
حدیثی از امیرالمؤمنین امام علی علیه‌السلام درباره‌ی امام مهدی(عج):اوسعکم کهفا و اکثرهم علما و اوسعکم رحما
او از همه‌ی شما بیشتر مردمان را پناه میدهد و علمش از همه‌ی شما بیشتر و رحمت و لطفش از همه‌ی شما گسترده‌تر می‌باشد .
مهر بیکران ص30 به نقل از اثبات الهداه 7/75
ر زیارت آل یاسین می‌خوانیم: «السلام علیک أیّها الرحمة الواسعة»
سلام بر تو ای رحمت فراگیر...
«امام، مظهر اسماى حسناى الهى و تجلّى رحمت واسع حق است. کسى که تربیت شدۀ خداى رحمان باشد، مظهر رحمت بى‌کران الهى است. در وسعت سینۀ او که دریاها هم به چشم نمى‌آید، کران، تا به کران عشق به همۀ انسان‌ها موج مى‌زند. امام، پدرى مهربان، همدمى شفیق و همراهى خیرخواه است. حضرت مهدى علیه السّلام، شاهد همۀ دردها و آلام انسان‌ها است. دل او، دل بیدارى است که همراه هر تازیانه و هر قطرۀ خون و هر فریاد، حضور دارد و درد و رنج مرا از من بهتر و بیشتر احساس مى‌کند و براى من بیش از خود من مى‌سوزد، چراکه معرفت و محبّت من، محدود و غریزى است، در حالى که معرفت او، حضورى و محبّت او به وسعت وجودى او باز مى‌گردد و تجلّى رحمت واسع حق است.»( میر مهر جلوه های محبت امام زمان (عج) ص12)
حضرت نیز خود را اینگونه معرفی میفرمایند: «همانا رحمت پروردگارتان همه چیز را فراگرفته و من آن رحمت بیکران الهى هستم.»(إن رحمة ربّکم وسعت کلّ شیء و أنا تلک الرحمة. (بحار الأنوار، ج ۵٣ ، ص ١١ )
سید بن طاووس (رحمة الله علیه) میفرماید: سحرگاهی در سرداب مقدس بودم.
ناگاه صدای مولایم را شنیدم که برای شیعیان خود دعا می کردند وعرضه می داشتند: اللهم ان شیعتنا خلقت من شعاع انوارنا و بقیة طینتنا و قد فعلوا ذنوبا کثیرة اتکالا علی حبنا وولایتنا فان کانت ذنوبهم بینک وبینهم فاصفح عنهم فقد رضینا و ما کان منها فیما بینهم فاصلح بینهم و قاص بها عن خمسنا و ادخلهم الجنة فزحزحهم عن النار و لا تجمع بینهم و بین اعدائنا فی سخطک.
ترجمه دعا این است: خدایا شیعیان ما را از شعاع نور ما و بقیه طینت ما خلق کرده‌ای، آنها گناهان زیادی با اتکاء بر محبت به ما و ولایت ما، کرده‌اند، اگر گناهان آنها گناهی است که در ارتباط با تو است، از آنها بگذر که ما را راضی کرده‌ای وآنچه از گناهان آنها، در ارتباط با خودشان هست، خودت بین آنها را اصلاح کن و از خمسی که حق مااست، به آنها بده تا راضی شوند و آنها را از آتش جهنم نجات بده و آنها را با دشمنان ما در سخط خود جمع نفرما.( برکات حضرت ولی عصر (عج) حکایات عبقری حسان صص297-296)
«اللهم عجل لولیک الفرج»
